Πέμπτη 14 Μαρτίου 2013

Οδηγίες κρίσης από τον Σίλα Σεραφείμ


Πηγή: http://www.ert.gr/deytero

Κοιτάξτε πόσος κόσμος μαζεύτηκε κάτω απ' το μπαλκόνι του Πάπα. Πόσος κόσμος διαμαρτύρεται για να μη χαθεί μια θέση εργασίας...

Τελικά το πρόβλημα της χώρας δεν είναι η άγνοια των πολλών αλλά η γνώση όλων... για όλα...

Μπορεί να λείπουν φάρμακα αλλά έχουμε γιουροβιζόν. Είδες το υγείας;

Από την κακή τέχνη δεν πέθανε κανείς. Απ' την κακή επιστήμη πεθαίνουν οι άνθρωποι.

Ο Σαμαράς συναντιέται με τους υπουργούς του. Καιρός ήταν να γνωριστούν.

Στο ΠΑΣΟΚ ψάχνουν στελέχη. Ξεκινήστε έρευνα πρώτα για τον σοσιαλισμό.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ των επενδύσεων γενικά αλλά εναντίον κάποιας επένδυσης συγκεκριμένα.
ΟΔΗΓΙΕΣ ΚΡΙΣΗΣ. Στο Badminton BackStage κοστίζουν μόνο 10€
ΚΩΜΙΚΟΣ ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ
120 λεπτα
ΣΙΛΑΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ
BADMINTON BACKSTAGE.
Τηλ.210 8840600
ΚΑΘΕ ΣΑΒΒΑΤΟ
ΩΡΑ ΕΝΑΡΞΗΣ 9.30μμ
ΟΛΑ ΟΣΑ ΔΕ Θ' ΑΚΟΥΣΕΤΕ ΠΟΤΕ ΣΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης στο FUZZ club


Πηγή: http://www.ert.gr/deytero

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης μάς προσκαλεί σε μία μοναδική, καλοκαιρινή συναυλία μέσα στο χειμώνα!
Στις 30 Μαρτίου 2013, παρέα πάντα με τους μουσικούς του συνεργάτες και συνοδοιπόρους, ο αγαπημένος τραγουδοποιός θα μας υποδεχθεί στο Fuzz Club για μια συναυλία σαν να ήταν καλοκαίρι...

Χωρίς την ελάχιστη κατανάλωση των χειμωνιάτικων χώρων, με ώρα έναρξης στις 21:30, με ώρα λήξης που θα επιτρέπει την χρήση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, ο Αλκίνοος μάς καλεί σε μια συνάντηση, για να μοιραστούμε λέξεις, νότες, σκέψεις και αισθήματα.
Στο πρόγραμμα θα παρουσιαστούν τραγούδια από την προσωπική του δισκογραφία, αλλά και διασκευές. Η ένταση και η ησυχία, η φόρμα και ο αυτοσχεδιασμός, η επικοινωνία και η εκμυστήρευση, η αγωνία και η χαρά της συνύπαρξης, δημιουργούν ένα πρόγραμμα ιδιαίτερο και δυνατό.

Για αυτή την ξεχωριστή συναυλία, ο Αλκίνοος μάς επιφυλάσσει άλλη μια έκπληξη: Καλεσμένη του για ένα μέρος του προγράμματος θα είναι η πολύ σημαντική Σκωτσέζα τραγουδοποιός Karine Polwart, η οποία σύμφωνα με το περιοδικό Word: "Πηγαίνει την καρδιά σε μέρη που λίγοι τραγουδιστές ξέρουν ότι υπάρχουν..." Η Karine Polwart έχει τις ρίζες της στην παράδοση της folk μουσικής, την οποία παντρεύει με την βαθιά προσωπική της αντίληψη και τον σύγχρονο ήχο. Τα τραγούδια της διαπραγματεύονται τα σημαντικά ζητήματα της ανθρωπότητας, ενώ η μουσική της αποτελεί μια «κοινωνική λειτουργία». Για την Karine, όπως και για τον Αλκίνοο, το τραγούδι είναι ο δυνατότερος τρόπος να περάσει κανείς μηνύματα και νοήματα στον κόσμο. Και οι δύο καλλιτέχνες έχουν το χάρισμα να διακρίνουν το ουσιαστικό και να το φωτίζουν με απλότητα και ευθύτητα.

H πρόσκληση σε μια συναυλία που φέρνει νωρίτερα το καλοκαίρι, η ιδιαίτερη καλεσμένη και η ανάγκη όλων μας για επαφή και επικοινωνία, προετοιμάζουν και επιφυλάσσουν μια βραδιά που δεν θα πρέπει να χάσουμε.

Ραντεβού το Σάββατο 30 Μαρτίου στο Fuzz Club, σε μια ξεχωριστή μουσική συνάντηση.

Μαζί του οι μουσικοί:
Γιώργος Κοντραφούρης: hammond organ, πιάνο
Γιώργος Καλούδης: τσέλο, κρητική λύρα
Άγγελος Πολυχρόνου: κρουστά
Νίκος Παραουλάκης: νέυ, κιθάρα
Ηχοληψία: Βαγγέλης Λάππας, Βασίλης Δρούγκας
Οργάνωση Παραγωγής: AΘΥΡ
FUZZ live music club
Πειραιώς 209 & Πατριάρχου Ιωακείμ 1, Ταύρος (Λ. Πειραιώς και Χαμοστέρνας)
τηλ.: 210 3450 817Mail: info@fuzzclub.gr www.fuzzclub.gr
Οι πόρτες ανοίγουν στις 20.00
Ώρα έναρξης: 21.30
Προπώληση εισιτηρίων: καταστήματα Public & Viva.gr
τιμές εισιτηρίων: προπώληση 10€, ταμείο 13€

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

Συνοικία το Ψέμα...

..Η Ελλάδα της δεκαετίας του ’60 δεν είναι φωτογραφίες, ούτε ταινίες με πλούσια αγόρια που ερωτεύονται όμορφα φτωχά κορίτσια. ..


Αλλά ξέχασα! Σημασία έχει να να είμαστε ακόμα οι βλαχοκυριλέ επαναστάτες πολιτικάντηδες που ενώ περνάμε δίπλα από ένα άστεγο, δεν τρέχει και τίποτα! Φτάνει να περάσουμε και να δηλώσουμε την παρουσία μας στην στο Mall



Με αφορμή μια λαμπερή φωτογραφία από την Αθήνα της δεκαετίας του ’60 που κυκλοφόρησε στα social media, γράφτηκαν απίστευτες ανοησίες για εκείνη την «όμορφη Ελλάδα» που χάθηκε.

Η Ελλάδα της δεκαετίας του ’60 δεν είναι φωτογραφίες, ούτε ταινίες με πλούσια αγόρια που ερωτεύονται όμορφα φτωχά κορίτσια.

Η Ελλάδα της δεκαετίας του ’60 είναι φτώχεια, μετανάστευση, εξορία και φυλακή…
Πολλοί σύγχρονοι Έλληνες έχουν την εντύπωση πως τη δεκαετία του ’60 όλα ήταν ιδανικά στη χώρα μας. Δεν ήταν.

Μεγάλο ρόλο σε αυτό έχει παίξει η συνεχής προβολή των ελληνικών ταινιών εκείνης της εποχής. Στην πλειοψηφία τους άθλιες.

Δεν είναι κακό να νοσταλγείς, ούτε να επιθυμείς κάτι που δεν έζησες
.
Είναι, όμως, πολύ κακό να νοσταλγείς κάτι που όχι μόνο δεν έζησες αλλά δεν υπήρξε ποτέ.

Η ταινία «Συνοικία το Όνειρο», γυρισμένη στις αρχές της δεκαετίας του ’60 σε πραγματικούς χώρους -στον Ασύρματο, στα Πετράλωνα- αντιμετώπισε προβλήματα με τη λογοκρισία και παίχτηκε πετσοκομμένη. Κι έτσι, όμως, συνάντησε προβλήματα στην προβολή της.

Το «λάθος» του Αλέκου Αλεξανδράκη και των συντελεστών της ταινίας -σύμφωνα με την τότε κυβέρνηση- ήταν ότι έδειχναν φτωχούς και πεινασμένους. Αυτό έβλαπτε την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό.
Οι φτωχοί τη δεκαετία του ’60 έπρεπε να είναι χαριτωμένοι και βαμμένοι άψογα σαν την Αλίκη Βουγιουκλάκη, και να χορεύουν κι ένα συρτάκι.

Στην «Συνοικία το Όνειρο» υπάρχει μια αυτοκτονία. Η αυτοκτονία ενός φτωχού. Ενός εξαθλιωμένου. Σας θυμίζει κάτι;

Η «Συνοικία το Όνειρο» ήταν μια ρεαλιστική ταινία και, ως τέτοια, δεν εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τους Έλληνες.

Η «Συνοικία το Όνειρο» είχε να κάνει με την αλήθεια.

Οπότε, οι Έλληνες προτίμησαν την «Συνοικία το ψέμα».

Το ίδιο κάνουν και σήμερα.

του Πιτσιρίκου  

Τζάκια δολοφόνοι!!! Τι να το κάνεις το Ευρώ άμα έχεις το τζάκι...

...τα χιλιάδες αναμμένα τζάκια και η μυρωδιά του καμένου ξύλου που απλώνεται πάνω από την πόλη, τους κάνει να αισθάνονται πως κάνουν διακοπές στην Αράχοβα ...
Από τον Pitsirikos.net



Τζάκια δολοφόνοι!!!

 Μπορεί οι περισσότεροι Αθηναίοι να παραμένουν αυτά τα Χριστούγεννα στην Αθήνα –εξαιτίας της οικονομικής κρίσης- αλλά τα χιλιάδες αναμμένα τζάκια και η μυρωδιά του καμένου ξύλου που απλώνεται πάνω από την πόλη τους κάνει να αισθάνονται πως κάνουν διακοπές στην Αράχοβα ή στα κωλοχώρια τους.

Αν τις επόμενες μέρες χιονίσει, ο συνδυασμός του χιονιού με την μυρωδιά του καμένου ξύλου θα χαρίσει στους Αθηναίους τα πιο παραμυθένια Χριστούγεννα της ζωής τους και το μόνο που θα λείπει για να ζήσουμε κι εμείς την υπέροχη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα της Αθήνας της δεκαετίας του ’60 θα είναι οι γύφτοι με τις αρκούδες.

Ο καπνός πάνω από την Αθήνα σου δίνει την εντύπωση πως προέρχεται από πυρκαγιά –και όχι από τα τζάκια-, οπότε καμιά ώρα θα ξεσπάσει καμιά πραγματική πυρκαγιά και δεν θα το πάρει κανείς χαμπάρι, με αποτέλεσμα να γίνει όλη η Αθήνα κάρβουνο.

Οι επιστήμονες είναι ανήσυχοι από τη θεαματική αύξηση της λειτουργίας των τζακιών στην Αθήνα και τη μείωση της χρήσης των καλοριφέρ γιατί το ξύλο δεν είναι τόσο οικολογικό όσο το πετρέλαιο.
Η ατμοσφαιρική ρύπανση είχε μειωθεί στην Αθήνα επειδή οι Αθηναίοι δεν έχουν χρήματα για να βάλουν βενζίνη στα αυτοκίνητά τους αλλά αυξάνεται τώρα επειδή οι Αθηναίοι μπορεί να μην έχουν χρήματα για πετρέλαιο αλλά έχουν ακόμα χρήματα για ξύλα.

Παράλληλα, κάποιοι Αθηναίοι έχουν βάλει τζάκι στις μηχανές των αυτοκινήτων τους και τα έχουν μετατρέψει από βενζινοκίνητα σε ξυλοκίνητα.

Ο κίνδυνος για την υγεία των κατοίκων της Αθήνας από τα τζάκια και τις ξυλόσομπες είναι πολύ μεγάλος, οπότε –για να αποφύγουν τον καρκίνο και τις καρδιοπάθειες- θα πρέπει να κάθονται μέσα στα σπίτια τους και να ξυλιάζουν, με την ελπίδα να μην αρπάξουν καμιά πνευμονία.

Τραγική είναι η κατάσταση και για τους άστεγους που κινδυνεύουν και από το κρύο και από την κάπνα, ενώ το μαρτύριό τους γίνεται ακόμα πιο αβάσταχτο γιατί η μυρωδιά του καμένου ξύλου τους σπάει τη μύτη και τους υπενθυμίζει πως -ενώ αυτοί κινδυνεύουν να πάθουν κρυοπαγήματα- οι υπόλοιποι είναι μπροστά στο τζάκι με το φανελάκι.

Βέβαια, οι επιστήμονες επισημαίνουν πως η κάπνα από τα τζάκια επιβαρύνει πολύ περισσότερο τον αέρα μέσα στα διαμερίσματα, οπότε αφήστε το τζάκι να καίει -και να ζεσταίνει το σπίτι σας- και βγείτε στο μπαλκόνι για να προστατεύσετε την υγεία σας.

Σε κάποιες πολυκατοικίες της Αθήνας, οι ένοικοι έχουν κάνει μετατροπές στο καλοριφέρ για να καίει κάρβουνο, και είναι με βάρδιες στο λεβητοστάσιο για να ρίχνουν κάρβουνο με το φτυάρι στον καυστήρα.

Η κυβέρνηση είναι προβληματισμένη από το γεγονός πως η Αθήνα μυρίζει σαν ανθρακωρυχείο –επειδή δεν μπορούν να αναπνεύσουν οι τουρίστες και πλήττεται η εικόνα της χώρας στο εξωτερικό- και σκέφτεται να επιβάλει φόρο στα ξύλα, στα τζάκια και στις ξυλόσομπες, ενώ υπάρχει ακόμα και η σκέψη να χτιστούν τα τζάκια.

Δεν είναι λίγα τα κυβερνητικά στελέχη που ζητούν να φορολογηθούν και οι θερμοφόρες, ενώ εκφράζονται φόβοι πως οι Αθηναίοι θα το ρίξουν στο αλκοόλ για να ζεσταθούν, οπότε ζητούν να τιμωρείται με ισόβια η προσπάθεια κάθε Αθηναίου να ζεσταθεί με οποιονδήποτε τρόπο εκτός από το πετρέλαιο.

Ανησυχία εκφράζεται και για το τι θα συμβεί το καλοκαίρι, αφού πολλοί Αθηναίοι έχουν θορυβηθεί από τις επερχόμενες μεγάλες αυξήσεις στην τιμή του ρεύματος -που κάνουν απαγορευτική τη χρήση κλιματιστικού- και έχουν ήδη αρχίσει να παραγγέλνουν παγοκολώνες για να χτίσουν ιγκλού μέσα στο σαλόνι τους.

(Θυμάμαι την ειρωνεία με την οποία είχε αντιμετωπιστεί -μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης- η είδηση πως κάποιοι κάτοικοι της Μόσχας πέθαναν, κυριολεκτικά, από το κρύο μέσα στα διαμερίσματά τους. Τι κι αν πεθάνουν και μερικοί Έλληνες από το κρύο; Σημασία έχει να παραμείνουμε στο ευρώ.)

Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2012

Η κρίση είναι ευκαιρία για να ζήσετε τα πιο μαγικά Χριστούγεννα της ζωής σας.

Παραμυθένια Χριστούγεννα από τον pitsiriko

...Πολλοί έχουν ταυτίσει τα Χριστούγεννα με το χρήμα και την κατανάλωση, λες και ο Χριστός ήταν τραπεζίτης ή εφοπλιστής...
Το παλληκάρι τα λέει ΟΛΑ σε ένα άρθρο

Πινακίου Όλγα - http://pinakio.blogspot.gr/2012/01/blog-post_02.html    
Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και –σε αντίθεση με αυτό που υποστηρίζουν πολλοί- θα είναι τα πιο ατμοσφαιρικά Χριστούγεννα των τελευταίων δεκαετιών. Τουλάχιστον για πολλούς Έλληνες. Η κρίση είναι ευκαιρία για να ζήσετε τα πιο μαγικά Χριστούγεννα της ζωής σας. Μέχρι τα επόμενα.


Πολλοί έχουν ταυτίσει τα Χριστούγεννα με το χρήμα και την κατανάλωση, λες και ο Χριστός ήταν τραπεζίτης ή εφοπλιστής.

Ο Χριστός γεννήθηκε φτωχαδάκι μέσα σε μια σπηλιά. Ο πατέρας του ήταν ξυλουργός –που ήταν, όμως, καλή δουλειά τότε γιατί δεν είχαν ανακαλύψει ακόμα το τσιμέντο- και η μάνα του Παναγία.

Βέβαια, οι γονείς του είχαν πάει στην Βηθλεέμ για την απογραφή –πήγαν δυο και έκαναν απογραφή τρεις- και γι’ αυτό ο Χριστός γεννήθηκε στην σπηλιά• μπορεί στη Ναζαρέτ οι γονείς του να είχαν καμιά βίλα με πισίνα, σάουνα, γήπεδο του τένις και πυρηνικό καταφύγιο.

Τέλος πάντων, είναι απορίας άξιον πώς, ενώ ο Χριστός γεννήθηκε σε μια σπηλιά, οι χριστιανοί –για να γιορτάσουν την γέννησή Του- έφτασαν στο σημείο να ξεκωλώνονται στα ψώνια, στη μάσα και στις πολυτέλειες.

Αν ο Χριστός είχε γεννηθεί σε κάνα παλάτι, μπορεί οι χριστιανοί να γιόρταζαν τα Χριστούγεννα, φορώντας σκισμένα ρούχα και τρώγοντας χόρτα και ακρίδες.

Βέβαια, όλα τα κλασικά αναγνώσματα με θέμα τα Χριστούγεννα έχουν μέσα πεινάλες, ξεβράκωτους, ορφανά, γέρους, άνεργους, πουτάνες, πρεζάκηδες και –γενικά- με διάφορα άτομα που δεν έχουν καμία σχέση με τον τρόπο που γιόρταζαν οι Έλληνες τα τελευταία χρόνια τα Χριστούγεννα, αφού στην παγκόσμια λογοτεχνία δεν υπάρχει καμία κλασική χριστουγεννιάτικη ιστορία με τύπισσα ντυμένη σαν λατέρνα να χορεύει τσιφτετέλι πάνω στο τραπέζι νυχτερινού κέντρου και από κάτω ένας μεθυσμένος κοιλαράς να της βαράει παλαμάκια.

Άρα, τα φετινά φτωχικά Χριστούγεννα θα έχουν την ατμόσφαιρα μιας παραμυθένιας χριστουγεννιάτικης ιστορίας. Όχι για όλους, βέβαια. Ο Λάτσης δεν θα έχει ποτέ τη χαρά να ζήσει αυτήν την όμορφη χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα και να αισθανθεί σαν το κοριτσάκι με τα σπίρτα.

Η αλήθεια είναι πως το είχαμε παρακάνει τόσα χρόνια που ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητές μας και είχαμε την έξαλλη απαίτηση να αγοράζουμε τα Χριστούγεννα δώρα για τους φίλους μας και κάνα μπάνικο κόσμημα για την καλή μας, μπας και μας κάνει ένα ωραίο τσιμπούκι την Πρωτοχρονιά για να μας πάει καλά ο χρόνος.

Φέτος θα χαρίσουμε στους φίλους μας την αγάπη μας και θα νιώσουμε βαθιά στην ψυχή μας το χαρμόσυνο μήνυμα της γέννησης του Θεανθρώπου.
Βέβαια, μπορεί να έχουμε καμιά επανάληψη των Χριστουγέννων του 2008 και να την περάσουμε ακόμα πιο τζάμι. Ειδικά οι τζαμάδες.